90: خيلي‌ها به ما خبرنگارها مي‌گويند فلان مربي و فوتباليست را بزرگ نكنيد چون بعدا خودتان نمي‌توانيد آنها را جمع كنيد و جواب تلفن‌تان را نمي‌دهند. اين عده حق دارند. حداقل موارد بسياري بوده كه اين ادعا ثابت شده است، ولي خوشبختانه در مورد رشته‌هايي چون كشتي و وزنه‌برداري چنين مشكلاتي وجود ندارد يا خيلي كمتر وجود دارد. مثلا شما تصور كنيد كه خبرنگاران بخواهند «بنا» را بزرگ كنند! اولا كه او خودش بزرگ است و كارش را خيلي خوب بلد است. بنا حرفش را با مدال‌هاي طلايي كه شاگردانش گرفتند زد و اصلا نيازي به حمايت رسانه‌ها و... ندارد. با اين حال شما مطمئن باشيد كه او مثل بعضي از بازيكنان و... به اصطلاح كلاس نمي‌گذارد. نگارنده خوب به ياد دارم كه روزي بنا بعد از موفقيت تيم‌ملي كشتي فرنگي در مسابقات جهاني به دفتر يكي از روزنامه‌ها آمد و چنان صميمانه و خودماني با اعضاي تحريريه برخورد كرد كه هر كس نمي‌دانست فكر مي‌كرد سال‌هاي سال حداقل با آنها از طريق تلفن ارتباط دارد. طبعا در آن روزنامه تنها «كشتي‌نويس» با بنا در ارتباط بود اما اين مربي با تك‌تك فوتبال‌نويسان هم خوش و بش كرده و حتي از مطالب آنها تقدير و تشكر كرد. چنين روحيه پهلواني‌اي مسلما با آنچه ما اسمش را سياه‌بازي مي‌گذاريم خيلي فرق دارد چون بنا حتي به كشتي‌نويسان هم احتياجي ندارد چه رسد به فوتبال‌نويسان. او ياد گرفته كه آدم هر چقدر بالاتر مي‌رود بايد سرش پايين‌تر باشد. شما رفتار همين حميد سوريان و يا بهداد سليمي را نگاه كنيد. آيا وقتي سوريان ششمين طلاي جهاني و المپيكي‌اش را گرفت اثري از غرور در صورتش هويدا بود؟ اما در فوتبال بازيكن تازه 2 ماه است پيراهن پرسپوليس و استقلال را پوشيده، فكر مي‌كند چه خبر است. طرف ماشين مدل بالا سوار مي‌شود و احساس مي‌كند ليونل مسي است. در حالي كه همان مسي هم اصلا غرور ندارد و در تمام كارهاي عام‌المنفعه پيشقدم است. همين چند روز پيش خبر رسيد كه كريس رونالدو براي تمام تداركاتچي‌هاي رئال نفري يك گوشي موبايل گران‌قيمت خريده است. چيزي كه شايد يك تداركاتچي تا 10 سال ديگر هم به آن نمي‌رسيد اما حالا به لطف رونالدو 10 سال جلو افتاده است.

*   *   *

طي روزهاي گذشته كه بحث المپيك و افتخارآفريني‌هاي مدال‌آوران ما بر سر زبان‌ها افتاده بود بسياري از مردم ياد قراردادهاي كلان فوتباليست‌ها افتادند. در اتوبوس، مترو، تاكسي و... همه از مبلغ قرارداد فوتباليست‌ها مي‌نالند اما شك نكنيد كه اين يك تب زودگذر است و هيچ اتفاقي نمي‌افتد و سال آينده دوباره بر مبلغ امسال افزوده مي‌شود و سقف را هم بالاتر مي‌برند. پارسال سقف قرارداد 350 ميليون بود اما امسال ناگهان تا 600 ميليون و حتي 680 ميليون (براي باشگاه‌هايي كه در آسيا هستند) بالا رفت و صداي هيچ كس هم در نيامد. از نهادهاي بازرسي بگير تا فدراسيون و ستاد منشور و... نكته اينجاست كه اگر قرار است پول بيت‌المال به جيب فوتباليست‌ها برود چرا به جيب امثال بنا، سوريان، سليمي، انوشيرواني، قاسم رضايي و.... نرود؟ اصلا يك قانوني بگذارند و بگويند براي هر باشگاه 5 ميليارد بودجه مي‌گذاريم و يك ريال هم بيشتر از آن ندهند. به فوتباليستي هم كه آقاي گل مي‌شود و يا در قهرماني تيمش نقش دارد پول هنگفت بدهند اما وقعا چرا همه فوتباليست‌ها (حتي آنهايي كه محروم مي‌شوند و بازي نمي‌كنند) بايد پول‌هاي آنچناني بگيرند؟ آيا اين عدالت است كه يك فوتباليست بي‌هنر و بي‌خاصيت 900 ميليون بگيرد و سالي 6 تا بازي كند و آن وقت محمد بنا براي يك سال تنها 60 ميليون دريافتي داشته باشد؟ واقعا در اين ورزش چه كسي پاسخگوي اين بي‌عدالتي است؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: